De tentoonstelling neemt het kader van de context als uitgangspunt voor de visuele en filosofische reflectie en nodigt de bezoeker uit na te denken over het postmoderne concept.

'Pars Pro Toto', de Latijnse term voor de aanduiding van een geheel door een van zijn samenstellende delen, toont het werk van acht, voornamelijk lokale, kunstenaars. Elk van de werken heeft iets te maken met de manier waarop ruimte en materie als omgeving worden ervaren en door de tijd worden overgedragen. Structurele en ornamentele elementen staan daarbij centraal.

Door een onderzoek naar vorm en taal ontstaat de scène van een fictie die is opgebouwd uit voorwerpen en ceremonies - een droom waarin de toeschouwer de hoofdrolspeler is.