Duotentoonstelling met de jonge Belgische kunstenares Maëlle Dufour (1994) en de schilder Jean-Michel François (1955) rond hun recente creaties.

Maëlle Dufour is een beeldend kunstenaar die woont en werkt in Brussel en Gent, België. Ze is laureaat van het HISK (Hoger Instituut voor Schone Kunsten) Gent 2022-2023. Zij studeerde beeldhouwkunst aan de ENSAV La Cambre (Brussel) en aan de Finse Academie voor Schone Kunsten (Helsinki). 

Met haar sculpturen en installaties creëert Maëlle Dufour complexe systemen die de vooruitgang in het hart van voorbije, bekende en toekomstige tijdperken in vraag stellen. Ze verkent sporen van decadentie en het begin van hoop, stelt tweeslachtige vooruitgang ter discussie en draagt bewustmakers aan die door gebaren van vrijwaring nadenken over de betekenis van de menselijke evolutie. Het stelt de oorsprong, herinnering en wedergeboorte van dingen (of hun afwezigheid) ter discussie. Werden de ruïnes vernietigd door de natuur zelf of door mannen die vochten voor gebieden? Zijn het de fundamenten van een vernieuwing?

Maëlle Dufour ontving verschillende prijzen en subsidies, waaronder de 'Prix de la Commission des Arts de Wallonie, 2018', de 'Prix du public de la Jeune Sculpture de la FWB, 2020', de 'Prix Macors, 2021', 'Un Futur pour la Culture, 2021' en 'Cocof, 2021', alsook de 'Prix du Hainaut 2018'.

Jean-Michel François laat zich niet beïnvloeden door actuele trends, maakt tijdloze schilderijen en blijft al jaren trouw aan zijn eigen stijl. Zijn gemengde techniek combineert het gebruik van acryl en kleurpotloden in grijstinten, blauw en zwart.

De materialen bedekken het gehele oppervlak, waardoor het gevoel van een steenachtig, houtskoolachtig materiaal ontstaat en er een mysterieuze en stille wereld ontstaat.

Op het eerste gezicht kunnen deze werken "zonder titel" verwarrend lijken, want ze lijken op het eerste gezicht repetitief. Ze geven hun geheimen alleen prijs aan de oplettende waarnemer die de getekende vormen weet te ontdekken. Want onder de altijd donkere, sobere en nachtelijke tinten duiken intrigerende geometrische vormen op, vreemde objecten of architecturen die lijken op piramides, steles, bolders of platen die de kijker een gevoel van eenzaamheid, angst en mysterie geven...

Jean-Michel François ontving de Médiatine-prijs, Brussel 1988, de René Janssens-prijs 1992 en de Jos Albert-prijs 1997, Koninklijke Academie van België.

Geciteerd in talrijke naslagwerken, "Benezit" Belgische kunst XXe eeuw, Serge Goyens de Heusch "Woordenboek van de moderne en hedendaagse beeldende kunst, Jean-Pierre Delarge", "Tekeningen van hedendaagse Belgische kunstenaars, Ignace Vandevivere".

Werken in openbare en particuliere collecties: Nationale Bank van België, Federatie Wallonië-Brussel, Provincie Waals-Brabant, Provincie Henegouwen, Museum L (Louvain-La-Neuve).

Ter gelegenheid van deze tentoonstelling verschijnt de publicatie "Jean-Michel François, Les ailes brûlées" (Jean-Michel François, verbrande vleugels), een gedicht van Françoise Lison-Leroy, met de hulp van de Secteur des Arts Plastiques van de Provincie Namen bij Espace B. (paperback, 20 illustraties, 44 pagina's, 16,5 x 21 cm).