In juni 1888 maakten de Belgische dichter Emile Verhaeren en de Spaanse kunstenaar Dario de Regoyos een reis doorheen de landelijke gebieden van Noordelijk en Centraal Spanje. Zij trokken langs afgelegen dorpen en steden, waar religieuze tradities en archaïsche verhoudingen nog zeer dominant waren. Het door Verhaeren in het Frans geschreven reisverslag vond zijn weerslag in een door Regoyos geïllustreerd boek met de bezwerende titel: España negra (1899). Deze uitgave, waarin dood en zwarte schoonheid zeer present zijn, is gaandeweg een begrip geworden in de Spaanse cultuur. Geïnspireerd door España negra volgde de Spaanse kunstenares Lola Lasurt de sporen van Verhaeren en de Regoyos doorheen het hedendaagse Spanje. Zij vertolkte haar indrukken in een hele reeks zwart-wit beelden: olieverfschilderijen op zinken platen en stills van super-8 films. In de tentoonstelling worden de werken van Lola Lasurt in dialoog gebracht met een aantal werken van Dario de Regoyos.

Het werk van de Spaanse kunstenares Lola Lasurt (Barcelona, 1983) is dikwijls geïnspireerd door de wisselwerking tussen kunst, maatschappij en geschiedenis. Zij maakt daarbij gebruik van verschillende media: schilderkunst, grafische druktechnieken, video, animatie, installaties en occasioneel performances. Lola Lasurt woont en werkt in Barcelona. Zij studeerde Schone Kunsten aan de Universidad Autónoma de Barcelona en behaalde een postgraduaat op het HISK (Hoger Institituut voor Schone Kunsten van Gent) en aan de Universiteit van Barcelona. Haar werk werd tentoongesteld in de Casa Encendida, Madrid (2018), Anouk Villain Art Gallery, Diepenbeek (2016), Galeria Joan Prats, Barcelona (2015); Fundacio Joan Miró, Barcelona (2014). In 2016 won ze de Miquel Casablancas Prize.

De tentoonstelling España negra kwam tot stand met de hulp van de Archives et Musée de la Littérature (AML), de Provincie Henegouwen (HCT) en de gemeente Puurs-Sint-Amands.