Second Sight brengt ode aan het onzichtbare dat ons omringt. De kunstenaars in de tentoonstelling delen eenzelfde sensibiliteit voor hetgeen verscholen is; gaande van een fractie, een lichtinval, een gebaar, tot psychologische constructies en politieke structuren. In hun praktijk speelt perceptie, zowel visueel als mentaal, een prominente rol. Met uitgepuurde artistieke gebaren en een fijngevoelige vormentaal brengen zij werk dat zelfbewust is en inhoudelijk gelaagd. Deze tentoonstelling dwingt tot verstilling: een herbekijken als een urgente reflectie over het heden.

Nienke Baeckelandt (°1989, Oostende, woont in Antwerpen) zoekt het spanningsveld op tussen intuïtie en controle. Haar werken zijn telkens het resultaat van “concentraties” of “intensiteiten” van een momentopname. Locatiespecifieke installaties en beelden spelen op subtiele wijze met de waarneming van de toeschouwer. Ze wekt aandacht voor verborgen kleuren, objecten of begrippen. Kleurvlakken die alleen zichtbaar zijn vanuit een specifiek oogpunt, gesmolten transparante voorwerpen en licht gekleurde schaduwen. Huidige media stimuleren dat beelden in één oogopslag geconsumeerd dienen te worden. Baeckelandts beelden daarentegen bieden weerstand.

Ariane Loze (°1988, Brussel, woont in Brussel) onderzoekt met haar camera het tot leven komen van een verhaal uit schijnbaar ongerelateerde beelden. In deze videoreeksen neemt ze alle rollen op zich: ze is tegelijk actrice, cameravrouw en regisseuse. Door de montage van de beelden ontwikkelt ze een relatie tussen twee (of meer) personages en de architectuur. De video's plaatsen de toeschouwer in een actieve rol om een eigen verhaal te creëren uit de principes van filmmontage: shot en tegenshot, de veronderstelde continuïteit van beweging en de psychologische suggestie van een verhaal.

Lore Stessel (°1987, Leuven, woont in Brussel) onderzoekt het raakvlak tussen fotografie en schilderkunst. In dit proces is er ruimte voor ​‘het ongeluk’ en het onvoorziene, waardoor het ontwikkelingsproces het picturale beeld meeneemt richting abstractie. Niet alleen in de werkwijze, maar ook als onderwerp neemt het fysieke en het lijfelijke een belangrijke positie in. De zoektocht naar het menselijke of dierlijke lichaam, en de bijbehorende spanningsboog met de omgeving, is een terugkerend motief in haar praktijk. Voor Stessel vormt beweging de sleutel tot dit raadsel, maar dan in de kleine gestes, de minieme gevoelsschakeringen die in elke beweging vervat liggen.

Het oeuvre vanHilde Borgermans (°1985, Maastricht, NL, woont in Gent) draait rond perceptie. Door middel van dieptewerking, (zelf)reflecties, suggesties en interpretaties bouwt de kunstenaar haar eigenzinnig universum op. Haar schilderijen en sculpturale werken bevatten veelal verwijzingen naar architectuur. Het lijnenspel verkent modernistische en minimalistische tradities, maar herinnert evenveel aan het traditionele leem- en vakwerkhuis waar ze opgroeide. Tegenpolen zoals het vlakke en het ruimtelijke, het reële en het verzonnen, het letterlijke en het figuurlijke, het frivole en het politieke, worden door Borgermans als vanzelf met elkaar versmolten. Uitersten worden verzoend waardoor nieuwe, bijzondere betekenissen ontstaan.

Het werk vanNadia Guerroui (°1988, Toulouse, Frankrijk, woont in Brussel) is een voortdurende oscillatie tussen veelheid en leegte. De kunstenaar heeft zelf een achtergrond in textiel en haar werk zou kunnen worden omschreven als een onderzoek naar de transformatie van materiaal onder invloed van licht, natuur en tijd. De eenvoud van vorm in haar werk wordt zelf een esthetische kwaliteit, en sommige werken zouden reflexief of zelf-referentieel genoemd kunnen worden. De keuze voor efemere, natuurlijke en betaalbare materialen is geen toeval. Guerroui bezit het vermogen om met haar praktijk een sfeer van intimiteit met de toeschouwer te creëren.